- okulawić
- agsak; keýtik
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
okulawić
Look at other dictionaries:
okulawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, okulawićwię, okulawićwi, okulawićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić kulawym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okulawić konia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okulawić — dk VIa, okulawićwię, okulawićwisz, okulawićlaw, okulawićwił, okulawićwiony «uczynić kulawym» Okulawić konia. okulawić się strona zwrotna czas. okulawić … Słownik języka polskiego
o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… … Słownik języka polskiego
okulawienie — n I rzecz. od okulawić a. okulawieć … Słownik języka polskiego
